ΘΕΜΑ: Διώξεις πολιτών λόγω των μέτρων πρόληψης έναντι κορωνοϊού SARS-CoV-2
Με αφορμή το ΠΕΙΡΑΜΑ της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ όπου ξαφνικά ένας ολόκληρος λαός ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ανθρώπων βρέθηκε με την κήρυξη του πολέμου να συνωστίζεται στα καταφύγια, στα οχήματα διαφυγής και στους στρατώνες, χωρίς μάσκες, χωρίς αποστάσεις και χωρίς την τήρηση των κανόνων υγιεινής, χωρίς να υπάρχουν νεκροί ή βαριά νοσούντες που θα πεθάνουν σύντομα χωρίς τις απαραίτητες ΜΕΘ, παρά την ύπαρξη της “πανδημίας” του Covid-19. Ό,τι δηλαδή συνέβη και με τους Ρομά, τους λαθρομετανάστες στη χώρα μας που στο σύνολο τους ΔΕΝ φοράνε μάσκα ούτε κρατούν αποστάσεις (άρθρο 336 ΚΠολΔ).
Παρατηρούμε δηλαδή ότι με την κήρυξη του πολέμου, ξαφνικά, ο κορωνοϊός ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. Δεν μιλάει κανείς γι’ αυτόν στην Ουκρανία, αλλά ούτε και στις γύρω χώρες που δέχονται τα εκατομμύρια προσφύγων χωρίς μάσκες, τεστ, αποστάσεις, υγιεινή, κλπ και ούτε και αυτοί εφαρμόζουν κάποιο ειδικό μέτρο προστασίας, ως να μην υπάρχει καμία ασθένεια. Αντί λοιπόν να πεθαίνει ο κόσμος όπως την εποχή της Ισπανικής γρίπης, βλέπουμε τον κόσμο να συνεχίζει να χαίρει άκρας υγείας και να προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις καινούργιες συνθήκες, επιβεβαιώνοντας στην ουσία την μεγάλη ΑΠΑΤΗ της δήθεν πανδημίας (αναφέρονται μόνο μερικές εκατοντάδες νεκροί από πυρά).
Ανάλογα δεδομένα έχουμε και από τις διαδηλώσεις σε πάρα πολλές χώρες δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων κατά των μέτρων, όπου και εκεί δεν παρατηρείται αύξηση των νοσούντων και των νεκρών που μετείχαν σε αυτές, όπως και από τις διάφορες ανοιχτές εκδηλώσει (π.χ. μαραθώνιοι, εγκαίνια πλατείας Ομονοίας, κλπ), όπου υπάρχει συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ατόμων χωρίς να κρατούνται αποστάσεις ή να λαμβάνονται άλλα ειδικά μέτρα, καθώς και από τις συναντήσεις των πολιτικών που σπάνια φορούν μάσκα (ή τη μία στιγμή φορούν, την άλλη όχι), ακυρώνοντας στην ουσία τα μέτρα που οι ίδιοι επέβαλαν (άρθρο 336 ΚΠολΔ).
Ταυτόχρονα παρατηρούμε και ομολογίες των ίδιων των κυβερνητικών αξιωματούχων για μαγείρεμα των στοιχείων ώστε να καταλήξουν στα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Το ίδιο συμβαίνει και με την αποτελεσματικότητα των ληφθέντων μέτρων, όπως είναι η μάσκα, το εμβόλιο, το τεστ κλπ.
Μέχρι σήμερα εφαρμόστηκαν πλήθος αντισυνταγματικών μέτρων με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας από ένα φονικό και άκρως μεταδοτικό ιό, τον Covid-19, βασισμένα δήθεν στο άρθρο 44 του Συντάγματος που αναφέρεται σε εξαιρετικά επείγουσες και απρόβλεπτες ανάγκες, γεγονός που ΔΕΝ ισχύει στην παρούσα κατάσταση, αφού προβλέπουν ΚΑΙ νέα κύματα ΚΑΙ νέες μεταλλάξεις σε βάθος ετών.
Με τη μέθοδο αυτή, οι κυβερνώντες αφαίρεσαν τη νομοθετική λειτουργία από τη Βουλή και την μετέθεσαν σε υπουργούς παραβιάζοντας κατάφορα το άρθρο 26 του Συντάγματος και άλλαξαν τη μεθοδολογία που προβλέπεται για την άσκηση του νομοθετικού έργου, παραβιάζοντας τα άρθρα 70, 72, 73, 74, 75, 76 του Συντάγματος, καθιστώντας ανενεργό το δημοκρατικό πολίτευμα της Χώρας, καταχρώμενοι την ιδιότητά τους ως όργανα του κράτους σύμφωνα με το άρθρο 134 §2 Π.Κ.
Επιπλέον χρησιμοποιώντας τα αντισυνταγματικά αυτά μέτρα, κατέστησαν ανενεργά τα Θεμελιώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα που περιγράφονται από τις Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις και που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υπερισχύει ΚΑΘΕ άλλου εθνικού νόμου, απόφασης, κ.λ.π. καθιστώντας τα αυτομάτως ΑΚΥΡΑ. (Δήλωση 17 ΣΛΕΕ, Costa κατά Enel της 15ης Ιουλίου 1964 ΔΕΕ, ΣτΕ Ολ 999/2007).
Με τον τρόπο αυτό πάλι καταχρώμενοι την ιδιότητά τους ως όργανα του κράτους, κατέστησαν ανενεργό το δημοκρατικό πολίτευμα της Χώρας, αφού η γενική ισχύς και προστασία των Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποτελεί Θεμελιώδη Αρχή και Θεσμό του Πολιτεύματος πάνω στο οποίο στηρίζεται το Δημοκρατικό Πολίτευμα σύμφωνα με το άρθρο 134 § 3 Ё η Π.Κ.
Για τους παραπάνω λόγους τα δικαστήρια, εφαρμόζοντας το άρθρο 93 § 4 του Συντάγματος, θα πρέπει να απορρίπτουν ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ αίτημα στηρίζεται στις ΑΚΥΡΕΣ και αντισυνταγματικές ΚΥΑ.
Το ΣτΕ έκρινε (ΣτΕ 4186/1988 και ΣτΕ 3524/2013) ότι ΚΑΘΕ εφαρμογή ενός κανόνος δικαίου από το δικαστήριο εμπεριέχει τη σιωπηρή κρίση ότι ο κανόνας αυτός συνάδει με το Σύνταγμα, εφόσον το δικαστήριο υποχρεούται να ΜΗΝ εφαρμόζει νόμο το περιεχόμενο του οποίου αντίκειται στο Σύνταγμα και κατ’ επέκταση στο Ενωσιακό Δίκαιο (άρθρο 93 § 4 του Συντάγματος). Και μάλιστα το δικαστήριο ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να ελέγχει ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΣ τη συνταγματικότητα της διάταξης του νόμου που εφαρμόζει (ΣτΕ Ολ 147/2013, ΣτΕ 798/2014 σκ.9, ΣτΕ 1919/1999 σκ.9, ΣτΕ 4076/2013 σκ.5).
Στο ίδιο μήκος κινούνται και οι μεγάλοι καθηγητές της νομικής όπως ο Α. Μάνεσης (Ζητήματα εκ του ανίσχυρου των αντισυνταγματικών νόμων), ο Α. Σβώλος (Η έρευνα της συνταγματικότητας των νόμων υπό των δικαστηρίων), ο Β. Ρώτης (Η συνταγματικότητα των νόμων), ο Β. Καρακώστας (Τα δικαστήρια εγγυητές της συνταγματικής νομιμότητας), ο Β. Σκουρής και ο Ε. Βενιζέλος (Ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων), Δ. Ράικος (Το δικαίωμα δικαστικής προστασίας του πολίτη απέναντι στη δημόσια διοίκηση), Β. Μπουκουβάλα (Η σύμφωνη με το σύνταγμα ερμηνεία των νόμων και ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας), Α. Μανιτάκης (Οι αυτοδεσμεύσεις του δικαστή από τον παρεμπίπτοντα έλεγχο της (αντι)συνταγματικότητας των νόμων) κ.α.
Τέλος τα δικαστήρια έχουν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ οι αποφάσεις τους να εναρμονίζονται και με το Ενωσιακό Δίκαιο και να ΑΠΕΧΟΥΝ από την εφαρμογή ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ αντίθετης διάταξης του εθνικού δικαίου κάτι που επιβεβαιώνει και το (άρθρο 142Α Π.Κ.) καθώς και γνωστοί καθηγητές του δικαίου όπως ο Π. Στάγκος (Η δικαστική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Κοινοτική έννομη τάξη), ο Κ. Γιαννακόπουλος (Η επίδραση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον δικαστικό έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων) κ.α.
Σύμφωνα με το ΔΕΕ τα κράτη μέλη οφείλουν να προβλέπουν ένδικα βοηθήματα ή προσφυγές ενώπιον δικαστηρίου με τα οποία να ελέγχεται η τυπική και ουσιαστική συμβατότητα με το Ενωσιακό Δίκαιο (18 Οκτ 2011 αποφάσεις C-128/09, 131/09, 134/09 και 135/09).
Εδώ αξίζει να τονιστεί ότι στις Συνθήκες αυτές που αφορούν τα Θεμελιώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα ΔΕΝ υπάρχει ΚΑΜΙΑ εξαίρεση για ΚΑΜΙΑ έκτακτη ανάγκη και ΟΥΤΕ είναι δυνατόν ένας νόμος, μία ΚΥΑ, κ.λ.π. να τροποποιήσει ή να αναστείλει τα άρθρα τους και πολύ περισσότερο να αλλάξει την ιεραρχία των κανόνων δικαίου.
Με την παρούσα σας καλώ, έκαστος να διαχωρίσετε τη θέση σας, να προστατέψετε τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, τη δημοκρατία και τη Συνταγματική έννομη τάξη, εφαρμόζοντας το Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συμβάσεις και Συνθήκες και το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αγνοώντας τις διατάξεις που αντίκεινται προς αυτές ως έχετε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ και από το άρθρο 93 § 4 του Συντάγματος.
Σας καλώ επίσης να παύσετε να καταδιώκετε όσους εφαρμόζουν το Σύνταγμα και το Ενωσιακό Δίκαιο που περιλαμβάνει και θα Θεμελιώδη Ανθρώπινα δικαιώματα, απορρίπτοντας τις σχετικές ΚΥΑ και νόμους ως άκυρους και αντισυνταγματικούς, και χωρίς επιστημονική αιτιολογία που να εξηγεί την “ανοσία”των Ουκρανών, των Ρομά, των λαθρομεταναστών και των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών.
Σε αντίθετη περίπτωση θα καταγγελθείτε για συμμετοχή στην απόπειρα ακύρωσης των Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δηλαδή στην κατάλυση της δημοκρατίας βάση των άρθρων 135 και 134 Π.Κ. που επισύρουν ΙΣΟΒΙΑ κάθειρξη, και βάση των άρθρων 187 και 187Α Π.Κ. αφού οι δικαστές λειτουργούν οργανωμένα με δομή και ιεραρχία, και δεν διαχωρίζουν τη θέση τους (ο σιωπών δοκεί συναινείν), ενώ εκ της ιδιότητάς τους είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν και την ιεραρχία του δικαίου και την αντισυνταγματικότητα των μέτρων και την παραβατική συμπεριφορά των επιόρκων δημοσίων λειτουργών, την οποία δεν εμποδίζουν ενώ είναι οι καθ’ όλα αρμόδιοι και έχουν την υποχρέωση να το κάνουν.
Σας καλώ και πάλι να πράξετε το καθήκον σας σεβόμενοι τον όρκο πίστης στο Σύνταγμα και την πατρίδα που δώσατε, ως έχετε την υποχρέωση να εφαρμόσετε τους ΝΟΜΟΥΣ, διότι σε περίπτωση καταγγελίας στα Ευρωπαϊκά Όργανα για παραβίαση του Ενωσιακού Δικαίου, στη χώρα, με πάσα βεβαιότητα, θα επιβληθεί πρόστιμο και ακολούθως θα διωχθεί έκαστος για ζημία του δημοσίου μεγαλύτερη των 120.000 ευρώ, δεχόμενος ενδεχομένως και σωρεία αγωγών από το σύνολο των Ελλήνων πολιτών για αποζημίωση, αφού θα έχουν κάθε έννομο συμφέρον ως αυτοί που ζημιώθηκαν για να πληρωθούν τα πρόστιμα της Ελλάδας μέσω φόρων εξαιτίας της παραβατικής δράσης ορισμένων δικαστών.
Τέλος σας καλώ, ως έχετε υποχρέωση, να ενεργείτε αδέσμευτα υπακούοντας μόνο στους ΝΟΜΟΥΣ (που είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα και το Ενωσιακό Δίκαιο) όπως ορίζει το άρθρο 24 § 4 του ν. 1756/1988 και να αγνοείτε παράνομες και αντισυνταγματικές εγκυκλίους του Αρείου Πάγου που ΔΕΝ έχουν σχέση με άσκηση των καθηκόντων σας άρθρο 19 § 3 του ν. 1756/1988, αλλά παρεμβαίνουν στη λήψη των αποφάσεων δηλαδή ακυρώνουν την ανεξαρτησίας σας και στερούν από τον πολίτη το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και την προστασία σας.